MOCAK oraz Fundacja Sztuk Krytycznych zapraszają w czwartek, 9 września, o godzinie 18 na rozmowę z Bolesławem Błaszczykiem, autorem książki Andrzej Bieżan. Intuicja. Wolność. Spotkanie poprowadzi Marek Chołoniewski, artysta, którego partytury możemy zobaczyć na prezentowanej w MOCAK-u wystawie Muzyka jako zapis. Muzyka jako eksperyment.

Podczas wydarzenia autor książki wykona performans Tam i tutaj, w którym grane na żywo improwizacje wiolonczelowe splecione będą z projekcją wideo z udziałem Andrzeja Bieżana. Bolesław Błaszczyk i Marek Chołoniewski zaprezentują również wybrane kompozycje elektroniczne Bieżana z legendarnego Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia w Warszawie. Czytane będą także fragmenty książki.

„Muzyka często nie ma twarzy. Są kompozycje, partytury, dźwięki. Książka Bolka Błaszczyka o Andrzeju Bieżanie przywraca twarz nie tylko wybitnemu, a zapomnianemu artyście, ale i całej epoce twórców, których nonkonformizm przejawiał się w łamaniu reguł, prowokowaniu zdarzenia artystycznego, wzajemnej sytuacji” (Łukasz Maciejewski, materiały wydawcy).

Spotkanie odbędzie się w sali audiowizualnej MOCAK-u oraz w formie transmisji online za pośrednictwem platformy PLAY KRAKÓW >> Liczba miejsc w Muzeum ograniczona. Wstęp 2 zł. Bilety na wydarzenie online >>

Wydarzenie towarzyszy wystawie Muzyka jako zapis. Muzyka jako eksperyment. W Kolekcji MOCAK-u znajduje się kilkadziesiąt partytur muzyki eksperymentalnej. Są to najczęściej notacje muzyczne zapisane w prywatnych językach i przeznaczone dla wykonawców, którzy bezpośrednio współpracują z kompozytorem. Punktem wyjścia tej części ekspozycji są prace pokazywane w Instytutach Polskich w Pradze (1983), Paryżu (1985) oraz w londyńskiej Royal Academy of Music (1986) na wystawie Partytura muzyczna jako dzieło sztuki. Są to między innymi partytury graficzne Marka Chołoniewskiego, Piotra Grelli-Możejki, Krzysztofa Pendereckiego, Bogusława Schaeffera oraz Ewy Synowiec. Część twórców związana była ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia, powstałym w 1957 roku w Warszawie. Na wystawie prezentujemy również archiwalia i nagrania. Ekspozycja jest czynna do 13 marca 2022 roku.

Więcej informacji o wystawie >>>

Andrzej Bieżan – polski kompozytor i pianista, prekursor muzyki intuicyjnej w Polsce. Mimo akademickiego wykształcenia – ukończone studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie na wydziale kompozycji – przełamywał tabu wizerunku „klasycznego” instrumentalisty, występując w galeriach sztuki, na festiwalach artystycznych, performansach oraz zapraszając do współpracy muzyków działających w różnych gatunkach (rock, jazz, noise) czy tworząc z dziećmi mikrospektakle muzyczne. Jego główny środek wyrazu stanowiły kreacja intuitywna oparta na ramowych założeniach oraz wyważona improwizacja respektująca proporcje właściwe tradycyjnej narracji. Był twórcą hasła „Muzyka teraz”, które powołuje się na teraźniejszość; odnosi się do grających z całym bagażem ich stanów psychicznych przyniesionych z zewnątrz; zdobytej wcześniej wiedzy poddanej filtracji przez chwilę obecną. Wyznaczył nową rolę partytury nie tylko jako formy ścisłego zapisu, ale też jako konkretnej inspiracji przestrzenią i kontekstem, w którym realizowane jest działanie muzyczne. Współpracował z wybitnymi polskimi i zagranicznymi muzykami-kompozytorami. Zrealizował nowatorskie ilustracje muzyczne na potrzeby teatru i filmu. Współpracował z legendarnym Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia.

Bolesław Błaszczyk – muzykolog, wiolonczelista. W 1992 roku zdobył Grand Prix na konkursie muzyki kameralnej w American Conservatory w Fontainebleau. W latach 80. występował na niezależnych festiwalach muzycznych. W latach 1991–1994 kierował multimedialną Grupą MM założoną wspólnie z kolegami. Koncertował z Schleswig-Holstein Philharmonie, Philharmonia of the Nations (w latach 1994–2000), oraz Polską Orkiestrą Radiową. Opracował archiwa Eugeniusza Rudnika, Bohdana Mazurka i Andrzeja Bieżana. Od grudnia 2000 roku jest członkiem Grupy MoCarta.

Marek Chołoniewski – absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie gry na organach, teorii muzyki i kompozycji oraz muzyki elektroakustycznej; doktorat (1984); habilitacja (2001); profesura (2011). Od 1976 roku pracuje na macierzystej uczelni, gdzie od 2000 roku kieruje Studiem Muzyki Elektroakustycznej. Od 2012 roku kierownik Pracowni Audiosfery na Wydziale Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Współtwórca kolektywu naukowo-badawczego GrupLab. Założyciel wielu zespołów oraz Stowarzyszenia Artystycznego Muzyka Centrum i Polskiego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej. Od 2011 roku prezes Międzynarodowej Konfederacji Muzyki Elektroakustycznej przy UNESCO. Inicjator i dyrektor festiwalu Audio Art. Za swoją działalność odznaczony między innymi Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2018). Uczeń i artystyczny spadkobierca Bogusława Schaeffera. Komponuje muzykę instrumentalną i elektroakustyczną. Jego performansy, instalacje audiowizualne, komputerowe kompozycje algorytmiczne, projekty sieciowe cechuje nowatorstwo i eksperymentalny charakter. Artysta tworzy dzieła o wielopłaszczyznowej strukturze, w których zaciera granice stylistyczne i medialne między elementami różnej proweniencji. W swoich działaniach najczęściej odgrywa rolę performera, dyrygenta lub instrumentalisty. Niezależnie od poziomu interaktywności danego projektu zależy mu na multisensoryczności doświadczenia odbiorcy.