//Przedmiot nieoczywisty// - Maria Wegenke
Przedmiot nieoczywisty - Maria Wegenke
Styk sztuk plastycznych i literatury to fascynujące miejsce, dające artystom władającym słowem i obrazem możliwość odnalezienia wspólnego języka w krainie wyobraźni.
Współczesne czytelnictwo zaczęło przybierać nowe formy. Tradycyjne książki papierowe spychane są na margines przez cyfrową formę tekstu wyświetlanego na ekranie oraz audiobooki.
Nic nie zastąpi, zwłaszcza ludziom wrażliwym na piękno, kontaktu z papierową formą wydrukowanej literatury. Pachnący farbą drukarską papier szeleszczący pod palcami daje czytelnikowi dodatkową zmysłową przyjemność obcowania z rzeczywistym przedmiotem, a nie jego wirtualnym odpowiednikiem.
Do wyobraźni odbiorcy może też przemówić dzieło sztuki, które w swym przeznaczeniu ma mieć bezpośredni kontakt z papierem.
Truman Capote, po odwiedzinach u Sidonie Gabrielle Collete w jej paryskim mieszkaniu, zafascynował się przyciskami do papieru i sam później zaczął je kolekcjonować. Grande mademoiselle literatury francuskiej, jak ją tytułował, miała pokaźną kolekcję kryształowych przycisków, które zachwyciły pisarza. W Białej róży czytamy o tym zbiorze: „Było ich chyba ze sto i pokrywały dwa stoły ustawione po obu stronach łóżka; kryształowe kule, które więziły w sobie zielone jaszczurki, salamandry, bukiety millefiori, ważki, koszyk gruszek, motyle siedzące na liściach paproci, kręte różowo-białe i błękitno-białe zwoje, migocące jak fajerwerki, kobry zwinięte do skoku, śliczne małe układy bratków, wspaniałych poisencji”[1].
Podobną fascynację zdaje się podzielać Bartek Buczek. Artysta zaprasza nas do obejrzenia swoich projektów przycisków do papieru. Abstrakcyjne formy, charakterystyczne dla twórczości Buczka, prezentowane we wkładce edukacyjnej zyskują nowe, bardziej praktyczne zastosowanie. Twórca zachęca nas do spojrzenia świeżym okiem na ideę przycisku do papieru i odnalezienia radości w poszukiwaniu pięknego kształtu dla przedmiotu o błahej funkcji. Skorzystajmy z tego zaproszenia i wybierzmy z naszego otoczenia taki przedmiot, uformowany przez naturę, a może ludzką rękę, któremu nadamy nową funkcję. Stwórzmy przycisk do papieru!
Maria Wegenke (ur. 1984) – absolwentka grafiki oraz Studium Pedagogicznego krakowskiej ASP. W MOCAK-u pracuje w Dziale Edukacji, prowadzi warsztaty oraz lekcje muzealne dla różnych grup wiekowych. Współpracuje również z Muzeum Narodowym w Krakowie.
[1] T. Capote, Psy szczekają, w: tegoż, Biała róża, tłum. B. Zieliński, MUZA SA, Warszawa 2000, s. 23-24.